Taong 2011, kasalukuyang panahon. Ang bayan ng San Juan ay napakaganda. Maganda kung titignan mo, ngunit kung lilibutin mo ito ay daig pa ang dumpsite ang itsura. Iresponsable kasi ang mga mamamayan dito. Tapon dito, tapon doon. Sa magkabilang sulok ng bayan ay may pabrika pa na lumilikha ng napaka-kapal na usok. At hindi uso ang bisikleta rito, puro motor na kahit kakarag-karag na ay ginagamit pa rin. Ang mga bundok ay nakakalbo na at hindi pinapalitan ng mga illegal loggers. Ang mga ilog at iskinita ay barado na ng mga basura. Ano kaya ang kahihinatnan ng bayang ito kung ganto lang 'din naman ang ginagawa nila?
Ang batang si Jake ay naglalaro, kasama ng kaniyang mga kaibigan. Napakasuwail na anak ni Jake. Kapag inuutusan siyang magtapon ng basura ay, sa tabing ilog lamang niya tinatapon. Tamad pa siyang maglinis ng bahay at pati ng kanyang katawan.
Maya-maya ay tinawag na siya ng kanyang inay. "Jake!umuwi ka na at kakain na!maglinis ka na rin ng katawan!", ang bulalas ng kangyang inay. "huh!ayoko maglinis!",pabulong na sinabi ni Jake.Pagkatapos kumain ay nanood muna siya ng telebisyon. Hindi nagtagal, sumunod na rin ang kanyang inay sa kwarto. Mayamaya pa ay...
"Magandang araw po sa inyo!" "narito na ang news balita sa mga oras na ito". "Isang bagyo na naman ang dadating sa ating bansa bukas ng gabi, at ito ay papangalanang... "tinkywinky". Ang bagyong ito ay magtataglay ng napakalakas na hangin at ulan. Mag-ingat po ang lahat sa mga posibleng pagbaha at landslides. Salamat po!"
Kinabukasan, alas sais ng gabi. Dumating na ang napakalakas na bagyo. Sila Jake at ang kanyang inay ay natatakot na sa posibleng pagbaha. Malapit na ring matangay ang kanilang bubong. Kaya't sila ay lumikas na kasama ng iba pa nilang kapitbahay. Ngunit mataas na ang tubig! Hanggang dibdib na ang taas nito. Habang naglalakad sila ay biglang may nagsisilaglagang mga bato at lupa mula sa bundok. Hindi na nila alam ang gagawin! Sinubukan nilang lumubog sa baha upang lumangoy pero, wala silang malanguyan at makita dahil sa dami ng basura. Basura na sa ibabaw ng baha, basura pa rin sa ilalim ng baha!
Pagkatapos ng malagim na unos... Napakaraming namatay sa bayang 'yon. Kasama na rito si Jake at ang kanyang inay, at iba pang mga kapitbahay. Ang mga bahay ay nawala na ng parang mga bula. Naglutangan ang mga basura at ang mga bundok ay gumuho.
..."Inay ko!nasaan ka?tulungan mo 'ko.nalulunod na 'ko sa baha!matatabunan na 'ko ng lupa!ayoko pang mamatay!inay!", hahaha! si Jake pala ay nananaginip lamang. Pagkagising ni Jake, nagmamadali niyang hinanap ang kanyang inay. Sabay kwento ng kanyang napanaginipan. "oh, ano na ngayon ang natutunan mo?Hindi ba't mas mabuting maging responsable tayo sa pagtatapon ng basura at sa lahat ng ating kapaligiran?" "opo inay!ayoko pong mangyari sa atin 'yun!natatakot po ako."
Pagkatapos ng pangyayating iyon, may naisip si Jake na plano. "Alam ko na!" Alam nyo ba kung ano ang plano 'nya? Si Jake ay nagtayo ng isang booth kasama ng kanyang mga kaibigan, kung saan naglalayon itong iligtas ang ating kalikasan. Sumunod 'non, marami pa ang tumulong sa kanya para sa proyektong ito. At simula noon, ay natuto na 'ring maglis ng paligid ang mamamayan ng San Juan. Nagtatapon na sila sa tamang tapunan. Ginawa nila ang mga sirang bisikleta,nagtanim sila ng mga puno sa bundok, at nilinis na rin ang mga iskinita at ilog para 'di magkaroon ng baha.
Napakasaya ng mga tao 'non lalung-lalo na ang ina ni Jake. At syempre si Jake 'din. Pero si Jake ay na-ospital dahil sa sakit na "dengue". Nadapuan siguro siya nito nung sila ay naglilinis. Kaya naman, natuto na rin si Jake na maglis ng bahay at katawan. Haha! Malaking pagbabago 'yun para sa kanya. Nakalabas 'din naman siya ng ospital matapos gumaling.
Kalikasan ay ating ingatan upang tayo'y hindi niya gantihan!
THE END! :)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento